ලොව භාවිතයට ගත් පළමු පැන්සල ලෙස සැළකෙන ජර්මනියේ නිවෙසක වහලයෙන් සොයා ගත් ලී පටි දෙකක මැදට මිනිරන් පතුරක් තබා සැකසූ මෙවලම
පැන්සලක් හරි කෙළින් තියෙන්නෙ. සෘජුයි. ඇදවෙලා වක ගැහිලා නෑ. අන්න ඒ වගේ අපිත් අවංක වෙන්න ඕන. විශේෂයෙන් ම ඒ කරන දේට ඒ කරන මොහොත තුළ අවංකව පූර්ණ වශයෙන් ඇද වැටෙන්න ඕන. පුද්ගලිකව වගේම සමූහයක් වශයෙනුත් එහෙම කළොත් තමයි සාර්ථකත්වය අපි කරා එන්නෙ. ඒ නිසයි රාජ්‍යකරණයට අවංක බව වටිනාකමක් එකතු කරන්නෙ.
පැන්සලෙන් අපි ලියනවා අඳිනවා. ඒ දේවල් අපිට මෙන්ම අනෙක් අයටත්, දෘෂ්‍යමානයි. පේනවා හැමෝටම. ඒ විවෘත බව වැදගත්. විශේෂයෙන් ම රාජ්‍යකරණය කියන ‘රට ලියවන’ කාර්යයේ දී විවෘත බව, පාරදෘෂ්‍ය බව, විනිවිදභාවය කියන දේ සාර්ථකත්වය ළඟා කරවනවා.
වැරදෙන එක වරදින එක සාමාන්‍ය මිනිස් ස්වභාවයක්. පුද්ගලයෙකුට වේවා, සමාජයකට වේවා, රටකට ආණ්ඩුවකට පවා වරදිනවා. ඒ වගේම වැරදුන සහ එයින් අගතියට පත් පාර්ශව ඉන්නවා වැරැද්ද පිළිබඳ පිළිගැනීමක් කරන්න තරම් සහ ඒ වැරදුණ පාර්ශව, ස්ථාන හඳුනාගැනීමට තරම් සහකම්පනයක් තිබීම ඉතා වැදගත්. හරියට නිකම් පැන්සලක කෙළවර මකනයක් තිබෙන්නේ ඒ වුන වරද නිවැරදි කරන්න වගේ. ඒ සහකම්පනය ‘රාජ්‍යය ලිවීමේ දී’ සාර්ථකත්වයට හේතුවක් වෙනවා.
පැන්සල තුළින් ඉබේ ලියවෙන්නේ නෑ. ඒක දරාගන්න, අල්ලගන්න අතක ඇඟිලි සෑහෙන වැදගත්. බහුතරයක් දෙනා ඇඟිලි දෙකකින් පැන්සල දැරුවත්, අනෙක් ඇඟිලිවල බුහුටි සමායෝජනය වැදගත් රචනයක් සඳහා නියතියක්. කුසලතාව කියන්නේ ඒ පැන්සල දරාගැනීමට වටිනාකමක්. රටක වුනත් ඒක ලියැවෙන රාජ්‍යකරණය නමැති ක්‍රියාවලිය තුළ බුහුටි කුසලතාපූර්ණ මිනිසුන් සම්බන්ධ වීම සාර්ථකත්වයට පාර කියනවා.!
රනිල් ජයසිංහ
